Czyściec błotny (Stachys palustris L.)

Gatunek rośliny należący do rodziny jasnotowatych. W Polsce bardzo pospolity. Roślina wieloletnia. Rośnie wzdłuż rowów, na brzegach stawów, jezior i rzek, w zaroślach, na łąkach, przydrożach, polach uprawnych. Preferuje gleby ciężkie, gliniaste, szczególnie mady podmokłe o płytkim poziomie wód gruntowych. Chwast segetalny. Najczęściej zachwaszcza zboża, zwłaszcza jare, uprawy roślin okopowych, zwłaszcza buraki i ziemniaki. Osiąga wysokość od 30 do 80 cm. Łodyga jest pojedyncza, czterokanciasta, szorstka, sztywna, pokryta włoskami zwróconymi do dołu. Posiada kłącze i bulwiaste rozłogi. Liście są nakrzyżległe, wydłużone, lancetowate lub równowąskie, szarozielone i krótko owłosione.  Dolne liście są krótkoogonkowe, a górne siedzące. Kwiaty są wargowe, różowo lub liliowopurpurowe zebrane w grona na szczytach łodyg. Dolna warga jest ciemniejsza. Owoc to brodawkowata rozłupnia. Nasiona są ciemnobrunatne i połyskujące. Korzenie to podziemne kłącza. Czyściec błotny jest owadopylny, wiatropylny i częściowo samopylny; kwitnie od VI do IX

Cechy charakterystyczne:

- ma specyficzny zapach czekolady

- od innych czyśćców i podobnych poziewników wyróżnia go system korzeniowy ze zgrubieniami

Ciekawostki:

- inne nazwy: jabłonki, korzonki, świński burak

- zawiera: flawonoidy, kwas kawowy i kwas chlorogenowy 

- roślina trująca.